& KUM SAATİ &
Kum saatinden dökülen kumlar gibi…
Eksiliyordun hayatımdan. Eksilmelerin çoğaldıkça, yalnızlıklar büyütüyordum Kucağımda… …Keşke… Bu umutsuzluğa, bu kahroluşlara bir son verseydin… Acıtmazdı içimi bu kadar seni sevmelerim… Boynu bükük kalmazdım… Sevdanın bu ıssız yollarında… Yalnızlıklara alışmaya… Alışamam bu ‘’ayrılığa ‘’ demiştim sana… Alıştım tek başıma kalmalara Alıştım kalbinin kapılarının bana açılmayacağına Kalbimin o boşluğuna… …Artık… Hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı… Hep bir şeyler yarım kalacak, Sana gelişim ölümüm olacaktı… Ayşe CEYLAN 10.04.07*İst. |