NE KADARDA ERKEKÇE…
İsyanım var mıydı o zamanlar olup bitene? “Eh işte!”
Bazen “ülke elden gidiyor” der, küfrederdim kendimce… Bakmazdım halime… ne elin/de! ne gönlün/de! Sen/se saklardın olup biteni… iri kıyım bedenin de... Yemek bile yemezdik birlikte, nedense senin hep tok karnın Çayı sevmez, kahve de dokunurdu midene "Hadi sinema" desem, “hayır” derdin “yanlış olur!” Ellerden uzak, gözlerden kaçak, sana göre erkeklik budur. Seninde isyanların vardı...sağdan vurulanlara(!) Arada da takımın yenilirdi ya, selam yollardın sahaya… Ne bir çiçek, ne de bir böcek, "umut olur gönlüme" diye Tespih taneleri gibi mazeretler, bir bir çekilirdi dilinde Ne güzel bir söz, ne de güzel bir göz seninle.… Aşk mıydı bu? Yoksa baş kaldırmak mıydı güçsüzlüğe…. Neydim ben hikâyende… Peşinden gelen mi, gel diyen mi? Yalan mıydı söyle her şey? …yine sustun... ne kadar da erkekçe! |
ŞİİRİ, USTASINDAN OKUDUM... SAĞOLASIN, ŞAİR VE YAZICI.
SELÂM EDERİM...