RİNDÂNE MİSAL...bıçak açmıyor midye ağızlı anılarımın dudaklarını susuyor kilitleniyor incisini yitiren istiridyelere inat içimde bir cenin gibi gizliyorum serencâmımı bir çift sunanın gezindiği durgun yemyeşil bir gölün dibindeyim haylidir kimse fark etmiyor milden yatağımda ölmeye yattığımı delirmiş bir inatla su yüzüne çekilmek isteniyorum geceleri katlime ferman çıkaran o eski haziran gecesi gibi bol yıldız kırpıntılı bir çift göz kazımak istiyor kabuklarıma tutunmuş yosunlu mısraları saçlarımdan sürümek istiyor yeni sevdaların akıntısı bilmezler ki nâfiledir olduğu yerleri çoktan terketmiş avunmalarım beyhûde olduğu yerdeyim artık unutmaların vazgeçmelerin öldürdüğü yerde bırakıp geçmiş gönlüm aklımı ne kendime âşinalığım kaldı ne de bir başka denizin kıyılarına merakım bırakın bırakın kimse bilmesin o durgun ve yemyeşil gölün dibinde son demini beklediğim rindâne misal hayatımı ve kimse fark etmesin yarım bir tebessümle kalsın yüzüm dost gönüllerde bilmesinler milden yatağımda ölmeye yattığımı... CEYDA GÖRK 28 haziran 2008............16.02 |
bu yüregi ve ruhu elbette herkez göremez...
ve kimse sürükleyemez....
hüzünlü gecene ay vursun yüregine umud perdesi aralansın
aşkın yolu acık herşey o güzel ve derin gönlünce olsun
slm ve dua ile..