._ GÜL-İ RUHSAR CAN ÖZÜM _.
Hasret düştü sözüme, boğazım düğüm-düğüm
Susmaz gönül feryadım, hüznüm arşa dayandı Aşk-ı meşkin harında, can suyum korda yandı Nar-ı sevdan oldu yâr!, gece düşte gördüğüm Meftunum mah cemale, gül-i ruhsar can özüm Vuslat umudum yeşert, kalbi canla ol muştum Her dem gönlüne akan, âb-ı Kevser olmuştum Daldım meşk deryasına, yâre bakarken gözüm Gönül ecem, sevdiğim, köşk-ü Firdevs’te saklım Meşk dergâhında gönlüm, canan-ı cana sarsın Solum yakar yokluğun, döşte bir can asarsın Yâre prangalı gönlüm, mecnuna döndü aklım Sevdan aksın gönlüme, yedi iklim rengiyle Aşktır gergefte sinem, ilmek-ilmek ördüğüm Yâre sevgim çözülmez, yüreğimde kördüğüm Var ettim küllerimde, gönlü kendi cengiyle İçtim aşk badesin yâr!, serhoş dumanlı başım Mücrim gönlüm perişan, dîl aç-bîlaç ağladı Hüzünbaz özlemlerle, göz de yaşım çağladı Canda efkâr yok oldu, isyankâr sabır taşım .____________________ Saklı Düşlerim _. |