: - SIR-SIR İLE BOĞULDU - :Meşk nedir bilmez gönül, ben aşkı hayırsızken, Kerem değilken gönlüm, ateşte yanan benim. Bulamazken günümü, döşte canan hırsızken, Günü ziyan bir kulum, günbegün yanar dünüm. Canı canan meftunken, şu bilinmez can nerde, Tarumar gönül hanem, us bulunur mu serde, Şifa sensin der Lokman, derman bulduysak derde, Sevinme ey bedenim, harap-ı halken günüm. Dert aldım dert ehlinden, dert Gönül’e murat mı, Gönül bu, derdi ölçer, dert ölçeğin karat mı, Geçer oldum köprüden, geçtiğim ol sırat ’mı, Köprü gayrı kabulken, dertler yakar her yanım. Bilmez iken sıratı, Hakk’a olur muyum kul, Kulluk mayamda saklı, meşk-i hû söylerken dîl, Hây dedi dîl hû ile, Rabbi Rahman oldu yol, Dert derman bulmasada, Hakk’ı hakikat yönüm. Divaneyim dert demim, ol dert anlar halimden, Bütün dertler sırda dem, hû düşerken dilimden, Ne bağ kaldı ne bağban, haber yokken gülümden, Sır- sır ile boğuldu, Hak bilir sırsa sonum. ._____________________ Saklı Düşlerim _. Abdullah ÜNLÜ ….……... Şehri ERZURUM |
Yüreğine emeğine sağlık
___________________________________Selamlar