Kızıma... / 1“ Bekleniyorsun” - Az kaldı “Irmak” kızım… - Öyle bir sevda ki bu, kelâm eksik söz aciz Neresinden başlanır cananı anlatmaya? Öyle bir umut ki bu, bakış eksik göz aciz Nasıl başlanır bilmem simanı anlatmaya. Hangi söz, hangi şiir resmeder gülüşümü Sabahı seyrederken ve göz kırparken gece? Hangi aşk, hangi sevda gerçek kılar düşümü Avuçlarımda güne kanat çırparken gece? Meğer kar beyaz değil, meğer gün karanlıkmış Susuzmuş yatakları çağlayan nehirlerin. Meğer sevdalar yalan, meğer aşk bir anlıkmış Yağmuru ıslatmazmış riyakâr şehirlerin. Yalnızmış koca bir kent, serseriymiş yıldızlar Sokakları çıkmazmış yürüdüğüm yolların. Köşesinde beklermiş haramiler, hırsızlar Ardından düşlerimi sürüdüğüm yolların. Tövbekârmış gölgesi bembeyaz bulutların Meğer affedilirmiş işlenen tüm günahlar. Kırıkmış kanatları göç eden umutların Senden çok uzaktaymış özlediğim sabahlar. Seninle filizlenir olmuş bütün ezgiler Seninle bir maviye teslim olmuş bakışım. Seninle anlam bulmuş yüzümdeki çizgiler Seninle ilkbahara ulaşmış karakışım. Ah be kızım, yolların anlamı yokmuş meğer Sebepsizmiş güllerin bülbüle naz edişi. Ah be kızım, çöllerin anlamı yokmuş meğer Nafileymiş Mecnun’un çöle niyaz edişi. Ah be kızım, sen yokken yazdığım şiirlerin Özneleri firarda, yüklemleri eksikmiş. Ah be kızım, sen yokken gezdiğim şehirlerin Yokuşları karanlık, çukurları dimdikmiş. Bu yüzden, gözlerime yağmış kırışıkları Küçücük ellerine kurban edecek zaman. Sanma ki kuytuların kararmış ışıkları Gözlerindeki nura karşı duracak bir an. Yanacak asmaları Babil’in birer birer Gözlerindeki sırra değdiği zaman güneş. Görsünler, bir gülüşe kaç ömür kaç can girer Boynunu gülüşüne eğdiği zaman güneş. Kırılacak belinden İskender’in feneri Gözlerini semaya açıp baktığın anda. İsminle anılacak suyun en derin yeri Bir “Irmak” gibi doğup ömre aktığın anda. Susacak şiirlerin var ettiği emeller Sevdanın kuytusunda filizlenecek adın. Günahın ötesinde yurt kuracak ameller Aldığın ilk nefeste can bulacak muradın. Ah be kızım, sen yokken gezdiğim şehirlerin Çukurları karanlık, yokuşları dimdikmiş Ah be kızım, sen yokken yazdığım şiirlerin Yüklemleri firarda, özneleri eksikmiş. 12.04.2009 Beylikdüzü |
Doğacak bebişe böylesi bir armağanın eşi benzeri yoktur dünyada...
Yüreğine sağlık...
Saygılarmla...