HOŞÇAKALŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hazin bir öykü bu. Başkaları için anlam ifade etmeyebilir. Ama evlat acısı, yürek yangını gibi birşey
Hala gözlerimde, doğduğun o gün,
Dün ki gibi, hatırlıyorum bu gün, Artık sevgi değil, duygular yoğun, Yolun açık ola, uğurlar olsun. Şimdi anı oldu. O güzel günler, Aklıma geldikçe, çakar, şimşekler. Gülerken de dinmez, içimde seller, Senin olsun canım, en güzel günler. Bir çocukken, neler neler yapmıştın, Dananın adını; Zayde takmıştın. Süt içerken, ağzını da yakmıştın, Yirmi beşte, kapıları çarpmıştın. Babam öldüğünde, lisede idin, O zamanlar benim, tek derdim idin. Sevgilisi idin, sen hepimizin, Çekemiyorum artık, hakaretin. Böyle olmasını, ben istemedim, Kimlere ne yaptım, hiç bilemedim. Sanırım, sevmeyi beceremedim, Yağ çekemem, ben böyleyim kardeşim. Bir karayel esti, ayırdı bizi, Apayrı yerlere savurdu bizi. En son hareketin kopardı bizi, Dilerim ki; hayat incitmez sizi. Sana sitem değil, bu yazdıklarım, Korkunç bir kabustu, yaşadıklarım. Sonu yok biliyom, ayrılıkların, Açık olsun senin, bütün yolların. |
Korkunç bir kabustu, yaşadıklarım.
Sonu yok biliyom, ayrılıkların,
Açık olsun senin, bütün yolların.
kaleminiz hiç susmasın saygılar...