Kara dut dallarıAna kucağında ağlıyor bir bebecik Melekler güldüremez. Ne ninniler tükendi söylenmedik İnadım inat der gözyaşı dinmez. Sihirli bir değnekte yok ki Hiçbir şey kar etmez. Kara dut dallarından bir sopa gerek aslında Ağlayan yanına. Kara kara çalacaksın. Ağladıkça vuracaksın. Ey hayat Ana. Ben korktum kara dut dallarından Vurma bana. Ben ağlamak istemiyorum. Bak gülüyorum. Yağan yağmurlar var ama Yinede bak gülüyorum. Aldatabildim mi seni. Karadur dallarından kaçtım ben. Kandırdım seni. Yüzümdeki tebessümlere aldandın değil mi. Yalancı baharlara yanıldın biliyorum. Açıp baktın mı içime. Kök salmış kara dut ağaçları tenime. Yok be; Sen yinede aldanma yüzümdeki yalancı baharlara Ben baharı hiç yaşamadım ki. Bende aslında hiç bahar yok tu, Hiç yaz gelmedi ki. |
İnadım inat der gözyaşı dinmez.
hala inadı inat ağlıyor değilmi
okadar ninni avuntu kime ??
ağlar o işte
ruhunun maske takıp mutlu gezdiğini görünce....!
güzel şiirdi