Elsiz Şiir
Acıtıyor hayatın şırıngası damarlarımı
Seni çekip duruyor içimden, Yerine acı kokan zehrini zerk ediyor Kanamalı hastalar gibiyim Nabzım yavaşlamıyor... Kimi görsem sensin sokaklarda Herkes nakilli ifadelerle dolaşıyor İnsanların gözünde, yüzünde, ellerinde Nefes alıyorsun Kokunu duyuyorum, Bir yabancının teninde. Hayat bana seni unutturmuyor... Ellerimdin sen benim... Elsiz nasıl sarılır ruhuna bedenim? Affet... Her nereye gitmiş olursan ol, Ben hala seninim... Kımıldayamıyorum... Son sözü söylediğin yerdeyim, Sendeyim... EL//if SEZGİN |
geçmişten birşeyleri inatla hatırlatan,
dokunduran sıcak imgelerini yüreğin bir köşesine...
sevgimle elif,kutlarım...