rüzgarda kaldı damlataş sahillerinde yakalanmış o gülümseyişlerŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Alanya’ya gittiğim zaman.. Selimle Damlataş sahillerinde beyaz küçük taşlar topluyorduk (damlataş).. o sıra aklımdan sahile dökülen bu yazıları toplamaya başladım ben.. selim se hala taş topluyordu :) gök yüzünün kararışına şahitsen, etkilenmiş.. bizzat karartmışsa senide gökyüzü.. unutma kardeşim, dostum, arkadaşım .. ben aydınlatamadım, ama sen hiç aydınlatmak bile istemedin ... rüzgarda kaldı damlataş sahillerinde yakalanmış o gülümseyişler ... rüzgar suratıma suratıma gelir, şiir konuşmam olur, kalem dilimdir gayrı, susmaz şahlanır. ben o mutluluk için ölürdüm, ama sen mutluluğu bile bilmiyordun.. ... rüzgarda kaldı damlataş sahillerinde yakalanmış o gülümseyişler ... alanya her bir yanı dolu farklı diller, yollar garipti, bizde gariptik uyum içinde yollarla işçiliğini söylüyordun o yolların, bende alınterini hayal ediyordum gece yarısı, heykel gibi olan o insanları farkettik senle güldün durdun, surların eşsiz koruma kapasitesinin iç tarafında ve tershane damında yazdık sevdiklerimizi hava kuruydu, gözlerimiz ıslaktı bir tek bu yüzden her yeri ıslanmış görüyorduk.. ... rüzgarda kaldı damlataş sahillerinde yakalanmış o gülümseyişler ... Canberk Apiş |
TEBRİKLER GÜZEL ANILARA