Kale Düştü
yüce yollar yok, hiç olmadı yürümediysen,
gittim de geldim bir ölümden, o yollarda çok yoruldum ben.. devrim ıslığı düşmüş dudaklarda, kale düştü yoldaş, kale düştü yoldaş.. acım büyüktür, büyük bir acıyla başa çıkılmaz.. insanı insan yapan, insan olabilmesiydi, mermisiz ve silahsız.. bombasız ve ölümsüz.. insan olmayı özledim, şu dünyada, öldüm gayrı, artık yaşanmaz.. artık yaşanmaz. sevebilmeyi özledim, şu dünyada, küstüm gayrı, artık barışmam, artık barışmam. gülebilmeyi özledim, şu dünyada, gülmem gayrı, güldüremezsin, güldüremezsin. oturduğun o koltuktan, kalkmadıkça birşey olmaz.. herşey gibi değildir bu, oturarak devrim olmaz, devrim olmaz, devrim olmaz. şiir düştü sayfalara, kale düştü, acım büyük, bu acıyla yaşanılmaz, yaşanılmaz.. filistinin sokaklarında, çocuklar büyümüş, hepsi bizden büyük.. çocuk olmayı özlemiş, kan içinde çocuk olmaz, çocuk olmaz. silahlardan oyuncak yapma, silahlardan oyuncak olmaz. sevgiyi yalana katma, sevgi ile yalan olmaz, yalan olmaz, kalk ayağa hemen şimdi, devrim bu dudakta durmaz, dudakta durmaz.. üç fidanı, astılar.. che yakalandı dağlarda.. haymarket te dik durdu onlar kolktukta oturmadı, dudakta konuşmadı.. fransa ayaklanmadı, atina yanmadı dudakta. mermiyle ölen kardeşlerin var senin, bir yazı cevap veremediğin kale düştü, en büyük kale düş tü, büyük kale yürekti, inançtı, azim ve çabaydı öldürülen fidanlarımız için, tarlalar boyu açılmış başaktı kalelerimiz. kale düştü acım büyük, bu acıyla yaşanılmaz. Canberk Apiş |