İZ BIRAKANLARDudaklarında dilek çeşmesinin eflatun yosunları Bir yudumlasan şehir uyanır şimdi şafak türkülerine Dilsiz gözlerin izlediği Sağır dokunmalara parlar güneş Her dilek bir meleğin avuçlarında kaybolurken Sevişmelerimizi izler bizi hatırlarız Karşılıklı içtikçe şiir yazar,pas renkli kalemlerle Küf kokulu aşk’ı sayfalara anımsatırız Bizi anımsatanları birbirimize anlatır mıyız? (canımızı acıtır mıyız?) Sessizlik Aşk, Gecenin içinde şizofren bir sohbetti Cesedinin kıyılara vurduğu Duvarın tebessüm ettiği Harabe ayrılığın kalanlarıydı savaş Okyanus ise Sürahinin içinde yalnız Kızıl bir Japon balığıydı Bizi hatırlatanları birbirimize saklar mıyız? ( bir gün geri döner misin?) Bitti Sayfaların üzerine damlayan bir şiirdi artık bilekleri İki canlı Bir giden İki kalanın son kanlı sohbeti Ki aşk Sevebilmenin eylemiydi. KUZEN |