S O N S U Z L U Ğ A ...
Gözlerim karanlık odalara hapis olurken ,
Çan sesleri İçimdeki umutların söndüğünün habercisiydi Akıp giden koca bir serüvenin içinde Kaybolmuş bir kuş gibiydim Uçsuz bucaksız rüyalarda Kavga sesleri çınlıyordu kulağıma Her bakışımda ona , çeyrek asırlık çınara... Aklıma aldığım köşe başında , "Hani her sabah aynı saatte orada olan" Zincire bağlanmıştı körpecik umutlarım Gözlerim karanlık odalara hapis olurken , Kimse var mı ? yanımda Kirpiklerim kapatırken kapıları , Çalıp , açacak birini arardı Sefere giden uçakta , içinde Bulutların arasında ve umutlarımda Birde ona , sonsuzluğa... Yürürken , sokak sokak Yaklaşırken ona , keskin bakışlarına Her adımda Her nefes alışımda Bitkin yarınların , şu anın tadında Ürkek bir karınca yuvasında Sabahlarımda , akşam üstü güneşin batışında Yeniden doğan sabahımda... Durma koş , koş ona SONSUZLUĞA... |
Çalıp , açacak birini arardı
Sefere giden uçakta , içinde
Bulutların arasında ve umutlarımda
Birde ona , sonsuzluğa...
SONSUZLUK.... YA DA HİÇLİK....KESKİN BİR KESİŞİM....
Kelime buluşların ve yerli yerince yerleştirmen çok güzel.....
ŞİİR ÇOK GÜZEL.....