Ağlayan saçakların yaşları
Sokaklarda doluşmuş
Karamsar düşünceler çevrelemiş beni
Sıra sıra dizilerce oluşmuş
Çürümüş, erimiş, kokmuş
Gökyüzü, çıldırmış bu gece…
Bulutlar örtmüş yıldızları mehtabı
Yıkamakta yeryüzündeki günahları
Sevgileri boğarcasına çöreklenmiş karanlık
Evlerde dile gelmiş acı ile mutluluk
Güller yaprakların ardına gizlenmişler
Dikenleri ise sinelerine çekmişler
Sokak lambaları sevdalıca, ağaç olmuşlar..
Boyun büküp, direklerde sallanmışlar
Evlerse ölü ışıklarla, derin uykuya dalmışlar…
Gecekondularsa, yaşamlarını Allah’a bırakmışlar,
Unutulmuş sanki yaşayanla, yaşamışlar..
Oysa bakın;
Göğün dibi delinmişçesine,
Sokaklarca sular uzamış, yığılmış
Kimin haberi var ki?
Sular çamura, çamur yaşama karışmış…


17. 12. 1979
Suat TUTAK
Saat: 22.05
SÖKE