Sıkıntıyla Boğuşurken
Gecenin ruhuna sarıldım, ayrılıkları izledim bir bir
Denizler, nehirler ve hatta yağmurlar Hepsi büyüdü gözümde Büyüdüler, boğdular beni zerreleri içinde Binlerce kez öldüm öldüm dirildim Her seferinde daha da ezildim Bitmeyecek işkence sandım Yollar ayaklarıma dolandı Bulamadım çıkışı Karanlıklar boğdu ışığı Yolum yok, yönüm yok Amacım yok, umudum yok... Kalakaldım öylece Mazi tırmalarken canımı Şu an okşamıyor başımı Gelecek, gelecek mi? Şu an ne zaman bitecek? ilkay şebnem kadıoğlu |
Karanlıklar boğdu ışığı
Yolum yok, yönüm yok
Amacım yok, umudum yok...
Kalakaldım öylece
Mazi tırmalarken canımı
Şu an okşamıyor başımı
Gelecek, gelecek mi?
Şu an ne zaman bitecek?
Yüregınıze saglık cok güzeldi...
Saygılarımla...