SADE BİR ELVEDA
bir boğaz düğümü bir sokak gürültüsü
bir dirsek çürüğü hepsi bu bana kalan yadigar ne tiryakisi olduğum sevişmen ne maçka yolları taştan ne bir fısıltı kulakta ihtiras mırıldanan sade bir elveda dudak arası fırtına ben dem vururken aşklardan sokak ucunda yalın ayak bir başıma serince esip giden bu rüzgar dağıtsa ateşimin yangınlarını bir sokak lambası bir ıslık nefes bir solmuş manolya hepsi bu benden sana yadigar ne esiri olduğum bedenin ne her yer karanlık ne bir diriliş vücutda şehvet çiçeğinin umarım anlatabilmişimdir nacizane tutkumu umarım ağlatabilmişimdir |