BEN HÂLÂ ÜŞÜYORUMKar yağdı gecelere dondu tüm ümitlerim Yüreğime köz düştü, ben hâlâ üşüyorum Kurda geçit vermedi kurdun otağı dağlar Gözyaşlarım tutuştu, ben hâlâ üşüyorum Bu gün dağlara düşen, kar bile ağlıyordu Alperenler, bozkurtlar karalar bağlıyordu Buz tutmuş hava bile yürekler dağlıyordu Göz pınarlarım coştu, ben hâlâ üşüyorum Bir davanın uğrunda nice dağlar aşmıştı Adam gibi adamdı bütün dünya şaşmıştı Memleketi uğrunda, yıllarca uğraşmıştı Ateş buzla buluştu, ben hâlâ üşüyorum “Keş dağları” ağladı, kan kustu gecelere Bu durum anlatılmaz, binlerce hecelere Rabbim kurtar sesleri yükseldi yücelere Yandı ciğerim pişti, ben hâlâ üşüyorum Nizam-ı âlem için, zindanlarda yatmıştı Vatan millet diyerek, işkenceler tatmıştı Silah çeken namerde, karanfil uzatmıştı Kalbimden ateş taştı ben hâlâ üşüyorum Şimdi nerdesin reis neden sesin gelmiyor Göklere mi çekildin, niçin kimse bilmiyor Dağlar geçit vermiyor önünde eğilmiyor Bu hale dünya şaştı, ben hâlâ üşüyorum Beyazı sevemem ki sana mezar oldu ya Hilalin ağlamaz mı, karanfiller soldu ya Ülkü denen sevdalın, saçlarını yoldu ya Bu nasıl bir ateşti, ben hâlâ üşüyorum Üşürüm gayri artık gittiğin günden beri Duymasaydı kulağım, cana ceza haberi Yürek yangınlarımız, köze çekti her yeri İçime yangın düştü, ben hâlâ üşüyorum Temel ATA Hendek / SAKARYA |