TÜKENİŞ HİKÂYESİ
Bu şehrin adsız sokaklarında kayboldum
Sonunu görmediğim yollar tenhaydı İhanetin figürü nakşedilmiş her santimine Takatsiz gövdem yığıldı taşlara Talihsiz kaderimle baş başayım Yalan duymaktan bıkan kulaklarım Çınlıyordu soğuk taşlara serilmişken Bütün sevdalarım önümden geçiyor Asılsız sözler verilen sevdalarım Gençliğimi verdiğim, harcanan aşklarım Günahkâr ellerde heder olan kalbim Bu darbeye dayanamıyor, bitiyordu Heybetli halimden eser kalmadı Konuşan dillerim artık suskun Yoklukla varlık arsında sıkıştım Gözlerimi dahi açamıyorum Çoktan hazırdı derin bir uykuya Kim inanırdı çabucak biteceğine Hem de yapacak çok işim varken Nerden bakarsan bak tükendi yol Hakkını helal etsin hakkı olanlar Belli belirsiz bir fısıltı duydum Rüzgârın bestesine eşlik eden ağaçlar Kaçmamı söylüyorlardı bu şehirden Üzüntülü ve kaygılı halleriyle Çok yorulduğumu söyledim onlara Kış gününün soğukluğunda yere geldi sırtım Tüm bunları yaşarken, biterken ben Şehrin en kalabalık olduğu saatiydi Kimse fark etmedi sıcak cesedimi Öylece veriverdim son nefesimi. SİNAN ŞAŞMAZ [KARA KALEM KİTABIMDAN 2009] |
Rüzgârın bestesine eşlik eden ağaçlar
Kaçmamı söylüyorlardı bu şehirden
Üzüntülü ve kaygılı halleriyle
Çok yorulduğumu söyledim onlara
Kış gününün soğukluğunda yere geldi sırtım
Tüm bunları yaşarken, biterken ben
Şehrin en kalabalık olduğu saatiydi
Kimse fark etmedi sıcak cesedimi
Güzel dizelerdi hüzünler vardı.Ben mutlu bir yaşam dilerim size.Yürekten kutlarım.