ADAM OLMAK
Gece insanı yavaş yavaş ıslatır
Hiç bitmez karanlığın tokatları Acıtmaz fakat kanatır. Sessiz sesiz ağlarsın ama Ayrılamaz gözyaşların pınarlarından. Susarsın, yanarsın, bitersin Alev alıp söversin Yinede Tükenmez yüreğinin haykırışları Çünkü yalnızsın, teksin. Lisanı unutmuş dilin Bir çift göze muhtaçsın Açsın, açıksın, biçaresin Anlatamaz derdini Sineye çekersin Katran tutmuş parmakların Derinleşmiş yüzündeki çizgiler Derdin, kederin, acının adı olmuşsun Zayıf bedenin bunu kaldıramayacaktır artık İhanetler görmüş, hançerler yemişsin sırtına Dönüp bakmışsın dostunun sıfatına Gururun kırılmıştır, dizlerin titremekte Öylece yığılmışsındır oraya. Çünkü bu devirde adam olmanın Bedelini ödüyorsundur. Ve daha da ödeyeceksin! SİNAN ŞAŞMAZ |
Çünkü bu devirde adam olmanın
Bedelini ödüyorsundur.
Ve daha da ödeyeceksin!
tebrikler saygılar...