SEVİREM
SEVİREM
Deyirsen ki mene: ‘Ne var özümde?’ Men senin gözlerin göyün sevirem. Senden başga kelme yohdur sözümde, Heyva kimi sarı tüyün sevirem. Görirem vetenim göylerde gözel; Ahşamda, sabahda, seherde gözel… Bu veten toprağı her yerde gözel, İlle de men senin köyün sevirem. Guşlar azad uçsa uca dağında, Heyatım şad bulsa bir bulağında, Doğma vetenimin payız çağında, Gırh gün gırh gecelik düyün sevirem. NAFİZ NAYIR |