SON KADIN
Bindirme beni
Düş trenlerine Gerçeğin konakladığı Son İstasyondayım Döndürme beni Kuş sirenlerine Yalanın aklandığı Gün Yanındayım Eğer cevabın Koca bir hayırsa Ve sonuç senin için Şer değil hayırsa Bırak ellerimi Avuçlarından Kendimi unuttuğum Son Vagondayım Senin düşünü Bölemem Ağlayıp duvarında Senin düşüşünü Bilemem Uçurumun kenarında Sessiz gülüşünü Alamam Ateşinin narında Senin için ölemem Son yarış kulvarında Kendimi avuttuğum Son Yangındayım Giyinde gel hadi Cesaretin Takım elbisesini Yoksa erkekliğin kalır mı Son kadının fularında O dağın arkasında Ne var derdin Öperken Biliyorsun artık Ova var ortasında Ve kalmadı başka bir dağ Sen gökyüzünden inerken Ben yine ruhundayım Oraya attın beni Saatse hemen hemen Sonsuzluk civarında Düş treni duracak Binmeden ineceğim Sende unuttum Ağlayan ellerimi Yakamda güllerini Almak için bu gece Koşarak geleceğim Unutma Aşkındayım |
bölemedim
ve...
birşey diyemedim :((
okudum okudum ...
yorum da aciz kaldım
şiirimi aldım kaçtım:)
tebrikler...