2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1408
Okunma
Koca Yusuf yoksul bir adamdı
Çalışırdı kahvede ocakçı
Her gün aynı fırına uğrardı
Dünden kalan ekmek var mıydı ?
Evde iki çocuk bir kız bir oğlan
Felçli bir eş yataktan kalkamayan
Doldururken çayları hep aynı mırıldanırdı
Dayan be koca Yusuf dayan…
Sahip olamadı çocukları
Üç-beş kaleme, deftere, kitaba
Geçer miydi bu yoksul günler acaba
Doldururken çayları hep aynı mırıldanırdı
Dayan be koca Yusuf dayan…
Bir gün ;
Yeter artık yeter, demişti bu yoksulluk
Soyacaktı o kuyumcu dükkanını
Bitmeliydi artık bu yokluk
Bilemezdi nasıldı, bilinmeyene doğru yolculuk…
Aklına geldi mırıldanışı doldururken çayları
Ne yaptın be koca Yusuf ne yaptın
Hani inatla dayanacaktın
Şimdi artık sende yoksun…
Arkanda bıraktın gözü yaşlı çoluk çocuk
Sen gittin bitti mi bu yoksulluk…
İbrahim B.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz