CANAN
Birgün, hislerimi uyandıran hoşlukla
Tanımıştım güzel olduğunu sandığım boşlukta İnce perçemlerini yüzüne dökmüş o simsiyah Gözlerinin ışıltısıyla başladı tütmeye sigara Sonra bir diğeri, sonra, sonra. Derken başladı onlara esen tatlı rüzgar Zannederim ki, esen rüzgarda ki, Seven gönüldeki aşırı ısrar, meğer Gözleri heves için tarar. Ama ki bir kalp borçları var Sanmasınlar, gönüller kanar. Birgün anlar, sonra başlar dünya da isyan İşte o zaman kadere inanan Sandıkları oyuncak gibi öldüren zaman Bilmezler onu, uğrunda ölünen Her an can vermiş Vatan Kabrinden huzursuz kopan çığlığı Duyar mı Canan... Başka gönülü oyalayan zehirli bir yılan Bilmez sonunda düşeceği kuyudan Sesini duyan... Senin de olacak tabutunu taşıyan Değer miydi bunlara ey CANAN... İbrahim B. |
Bilmez sonunda düşeceği kuyudan
Sesini duyan...
Senin de olacak tabutunu taşıyan
Değer miydi bunlara ey CANAN...
Güzel dizelerinizi yürekten kutluyorum.
Saygı ve selamlarımla.