ÖYLE GÜZELDİ AMA HİÇ SUSMADI...
Bakıyordu
arkasını döndü ve gitti dedim... oysa bakıyordu halüsünasyonların en güzeliydi karşımda... ayna ile yüz yüze gelmiş ama haykıracağı anda yutkunmuştu yine... bakıyordu öylece... öyle saftı ki... öylesine sersem edici bir güzellik... detone bir ses tınısı vardı... hani ağzını açmasa dediğin güzelliği vardı... ama o dayanamadı konuştu ve hiç susmadı... durmadan konuştu...konuştu...konuştu... ayna bile yüzleşemez oldu kendisiyle... ama güzeldi işte... o baktı, kendisi baktı, ayna baktı, aynadaki baktı... ve kimse onun güzelliğinin farkına varamadı... |