Suçum Sabit
Suçum Sabit
Uçurtmamı vurdular günbatımı kızıllığında Raksederken martılar çığlıklarıyla, güneşi yitirdi özüm Sus payım eylül den kalma atmalı bu yüreği uzak akşamların puslu yalnızlıklarına, Bir ‘ud’ un tellerinde bulmalı efkarı İçmeli mey niyetine anıları birer birer Anımsamalı masum değildi sevmeler Ey benim yaralı,sandık lekesi hüzünlerim Yalana boyun eymedi düşlerim bak! Çektim ipini uçurtmamın, Vurdular Vuruldum //İşte bu yüzden suçluyum// Berna Karaoğlu |
sevgiler saygılar...