Sen diye diye....
Sen diye diye....
Kendine yabancılaşmış solgun yüzümde Akşam inmekte odamın duvarlarına. Açık kalmış penceremden sessizce süzülmekte içeri Hüzünsü bulutlar. Ben karanlık aksimi dönmüşken aynalara Aynalar yorgun kırık paramparça.. Alışmıştım içimden dökülen yapraklara Sonbahar gelmeden daha. Tek tek sen diye diye.... Gönül son vaveylasını bırakmamıştı ki daha. Anahtar sendeydi. Takvimler sensizlik ikliminde takılı kalmıştı ya. Ama ne fayda… SEN yoktun ki...... Zaman sensizliğin ertesiydi. Saat tam gece yarısı..... |
Selam ve sevgi ile.