Son yüz yılın ünü büyük ozanı
Âşık Veysel dostlar anıyor seni
Sen hiç sevmez idin huzur bozanı
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Vilâyetin Sivas ey adı kalan
Kazanız Şarkışla köyün Sivr’alan
Türküler söyleyen güzel saz çalan
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Sen yurda bir cansın yurt sana canan
Vatan aşkı ile sen oldun yanan
İnsanları seven Hakk’a inanan
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Bölücü olamaz Veysel’e uyan
Seve seve dinler sesini duyan
Gözleri kapalı şiir okuyan
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Veysel Şatıroğlu yurdunu seven
Onun gibi düşün Allah’a güven
Hayatı boyunca Türklüğü öven
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Senin dinin İslâm kitabın Kur’an
Yalan konuşmayan sözünde duran
Nice bölücünün belini kıran
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Var mıdır dünyada malını yiyen
İnsandır sonuçta bir kefen giyen
“Sadık yârim kara topraktır” diyen
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Okullu olmayan derse girmeyen
Gülüp oynamayan devran sürmeyen
Çiçekten her iki gözü görmeyen
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Gözleri kapalı eder seyranı
İçmese de tanır sütü ayranı
Gül menekşe türlü çiçek hayranı
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Ölüm geldi aldı bu koca devi
Ağladı nicesi boş kaldı evi
Elbette kardeştir Sünnî-Alevî
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Sen örnek insansın sen bir ünlüsün
Gözlerin görmüyor kara günlüsün
Hakk’a inanansın doğru yönlüsün
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Daha küçük yaşta kaynadın piştin
Yoksa pîr elinden bademi içtin
Dostlar beni hatırlasın demiştin
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Hayran oldun bunca çiçeğe güle
Türküler söyledin güle bülbüle
Göz açıp bakmadın lâle sümbüle
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

Ömer Tombul Veysel doğruyu yazan
Veysel gibi düşün sen sevap kazan
Yerin Cennet olsun sevgili ozan
Âşık Veysel dostlar anıyor seni

HALK ŞAİRİ ÖMER TOMBUL