OTUR YANIBAŞIMA CANIMIN İÇİ
otur yanı başıma canımın içi, kollarını uzat,
bastır başımı göğsünde sımsıkı, al yüzümü ellerinin arasına, parmaklarınla sil akan yaşlarımı, gülümseyebilmek için bundan böyle hayata... otur yanıbaşıma canımın içi, durma anlat, mazi nedir, gerçekten yaşanmışmıdır, ya gelecek, o ne ola? yoksa an’ mıdır var olan sadece, dolu dolu paylaşılan sevmek adına... otur yanıbaşıma canımın içi, dinle bak, eski bir radyoda çalıyor o şarkı, ’ ömrümüzün son demi, son baharıdır artık, maziye bir bakıver, neler neler bıraktık ’... sesi cızırtılı ve kısık, yenik düşmüş yıllara... otur yanıbaşıma canımın içi, dudaklarını uzat, ortada bacakları hafifçe çarpık tahta bir sehpa, üstünde bir şişe kırmızı şarap ve iki kadeh, küçücük kırık olsun peynir tabağının kenarında, içelim, gerçek veya hayal, ne farkeder, şerefine tüm yaşanmışlıkların, ve SEVDAYA.... 18.03.2009 kızıltoprak Nursen Ateş |
saygılarımla