AFET-İ VİRAN
Bir yazmaya başlasam
Tüm şair ruhlu adamlar Diz çökerler önümde! Kadınlar, Çığlıklarını gizleyecek yer ararlar, Konuşmaya bir başlasam! Saçlarımı bir savursam Sol omzumdan öteye Rüzgar utanır rüzgarlığından! Bir dokunsam sıcacık, erkeğime Tüm Tanrıçalar Utanır kadınlığından! Ama gel gör ki, migrenim tutmuş. Aşk beni unutmuş.. Başımı vuracak duvar aramaktayım |