VUSLATUmut kuşları uçar gökyüzünde özgürce, Ben yaşlarımı dökerim ardından gidenin. Ayak seslerini dinler hüznüm gecelerce, Beklerim yolunu kara gözlü sevgilinin. Vuslata kaç var, bilmiyorum kaçıncı gece, Söylemedi, bir tek harı kaldı ateşinin. Dönmese de beklerim, onu bütün ömrümce, Ayazında gecenin, yangınında güneşin. |
gelmeyecekse?