Ne zaman gözlerini hatırlasam
mesafeler küçülür birden
gülümsüyorsun bana
ve büyük bir yangın başlar içimde.

Binlerce yıldız oluşur gözbebeklerimde
uzayan gölgelere koşarım, kuş sesleriyle
neden bu şehirde bulutlar hep ağlamaklı ?
neyi anlatiyor düşen yağmur taneleri?

Hep o dalga sesleri,martı çığlıkları
ağlatan bir kahırdı senden kalan
ne oldu o sevişmelere,o güzel yıllara
kim bilir belki de hiç buluşamayacağız
ama ben kalbimde yaşatacağım,hep
o solmayan çiçekleri.

Bu gece bütün diğer gecelerden farklısın
yıldızlar kadar benden uzak ve sönüksün
dikendir,hicrandır bana, anılardan ne varsa.

Kimsesiz bir limandı,karanfillerle beklediğim
seversin gülü,dikenine takılırsın
ama o bunun farkında değildir
sensiz bundan zındandır hayat bana
ufukta batan güneşin kızıl saçlarında
ne güzel seni düşlemek,bu koylarda.

Nuri Dağdelen