Sanrıda Umutlar
Siyah sonsuzluğun tünellerinden geçiyor
Damla düşmüş geceye Kıvır kıvır salınıyor/ruh Ruhundan kopmuş feracesiz benlikler Sıralı ışıklar izliyor karanlığı Şimdi sana bakıp diyorum ki: "Bakışlarındır mevsimim yüzümde yağmur içimde en sıcak yaz" Pencereden kaçıyor aşk Yolsuzluğun kaybında Bitmişliğini saklıyor Şizofrenliğinde nokta nokta kayboluyor Kanatlanmış gibi uçuyordu izlediği yansımalarda Nefsini yadsıyor hüzün mimiklerinde Şimdi sana bakıp diyorum ki: "Bakışlarındır küçük anlamlarım yüzüm sumruya karşı içimde en sıcak nefes" Sayıklıyor sancılı umut diye... |