ADIMI KOYMUŞSUN...Ölümüne bir sevdaydı onunla yaşadığımız, Şimdi nerede , nasıl bilmiyorum… İkimizi de yıkıp gitti ayrılığımız, Şimdi evli mi, bekar mı hiç bilmiyorum… Duydum ki geçen yaz düğünü olmuş, İki ay önce de çocuğu doğmuş, Çocuğuna maziden adımı koymuş, Beni hala çok seviyormuş… Onun karşısına çıkmak istemedim, Mutlu mu , mutsuz mu sormak istemedim, Onu bırakıpta gitmeyi hiç istemedim, Kaderimiz böyleyse ne yapabilirdim… “şimdi; başka bir canda bir ben daha yaşıyor, ruhum o bedende nefes alıyor, ben olmasam da onun hayatında, adımı artık dudağında taşıyor…” |