BUNALIM
BUNALIM…
O kadar sıkılıyorum ki Şiir yazmak işkence, Şairliğimden utanıyorum… Ağlasam ağlayamıyorum, Sanki aksa gözlerden bir iki damla Zehir çıkıp gidiverecek sanki Doluyor gözlerim ama akmıyor… Ölüyorum nefes nefes Ölüyorum Ölüyorum ve bunu hissediyorum her hücremde Nefesim kuru, soğuk, tatsız… Canım sıkılıyor Nefesim sıkıyor canımı Yaşayamıyorum şairliğimden utanıyorum… Her yer kirli, Sokaktaki yüzler karanlık, Hiçbir gözde ışık yok, Nefesim kesiliyor, ölüyorum Ölüyorum ama gözlerim parlıyor… Bir kadeh rakı olsa Anason koksa nefesim, Katılaşmış kaslarım salsa Kadehim boş Nefesim soğuk, kuru… Üşüyorum fakirliğim geliyor aklıma, Boş tütün paketi, dumansız nefesim Sevda bile kalmamış bende Yoksulluğum kara, bela, dert Yoksulluğum geliyor aklıma Şairliğimden utanıyorum… Nefesim kuru, soğuk ölüm gibi… Şairliğimden utanıyorum… Görkem ÖZCAN Mart 09 |
Ölüyorum
Ölüyorum ve bunu hissediyorum her hücremde
KALBİNİZE FERAHLIK DİLİYOR
SEVGİ VE SELAMLAR YOLLUYORUM
TEBRİKLER....