*** BANA BİR GÖNÜL BORCUN VAR ***
Ben yalnızken ağlar geceler
Ayrılık rüzgârları eser bakışında Söyleyip çalarım sabrı umutlarıma Yağmurla düşersin saçlarıma Bunca acı üstüne, Mevsimler bilir aldığım demleri. Kar düşer kirpiklerime Yaz yorgunu dalgalar okşar saçlarını Gözlerin aklımı alır götürür Ege sahillerine Seherde denizi seyrettim yunuslar geçti Güne çağıran bir şarkı gibi damlarım yüreğine El sürmediğim bir gök, bir göz bir yaştı,akıttım Dikeniyle silmişim yüzümü Kahreden bu ya.. Oysa, gözlerimde okyanuslar mavisi Günü, geceyi, gündüz eyler yüreğime. Bana bir gönül borcun var Adı ayrılık. Deniz çoktan çekildi Ellerine ilk dokunduğum yerden Ruhumun coşkusu dikenler tapınağında Ege mavisinde elleri boş,yıpranmış bir bakış Ve... Rüzgârla sürünen bir anız,bir an Yalnızlar rıhtımında... Nuri Dağdelen Özdere-İzmir 18/3/2003 |
Şiir nefesimi kesecek kadar çok derinime işledi desem,
O kadar yoğun duygular katımışsınız ki şiire
Şiir nakış nakış içime işledi..
Tebriklerimle..
Saygılar..