* * *
AŞIĞIM

Karanlık sokaklarına aşığım bu kentin
Sisli sabahlarına
Gün değmemiş yoksul gecekondularına
Sonbaharına aşığım Ankara’nın
Aşığım yollara dökülen hazan yapraklarına.

Birde sana aşık olmuştum
Yıllar önceki bir zamanda.
Unutamadım ne seni ne de adını
Unutamam yaşadıkça.

Karanlığımın ışığısın
Doğmamış olsan da şafaklarıma
Hala ilk günkü gibi meftunum sana
Ak düşmüş olsa da şakaklarıma
Yüreğim seni andıkça
İki damla yaş oluyorsun yanaklarımda.

Ne güzel aşık olduğunu itiraf edebilmek hem kendine, hem de aşığına, ne güzel bir yürek, riyasız, sevgisinden gözyaşlarından söz edebiliyorsa ne mutlu o yüreğe, gurur yok yalan yok sevgide, neyse o çarpıtmak da yok, seviyorum aşığım demek ne gurur verici, sevene sevilene... yürek açık olmalı sevdiğine, gizlenen duyguların kime ne faydası var ki, söylenmeli ve de yaşanmalı aşk gönüllerce... geçmişte de olsa yaşanmış bir aşkın hatırlanıp yaad edilmesi çok güzeldi dizelerde, yürekten kutlarım, çok güzel bir şiir olmuş, hüzünlü ama tatlı bir hüzün acıtasyon olmadan, sakin sessiz asil bir yürek sesiydi okuduklarım, hüzünler yüreğinizden uzak olsun, sevgi dolu ve huzurlu.. uzun bir yaşam dilerim..

Şiir ve dostluk adına sevgilerimle,
Saygılarım insan olan özünüze*

* * *