Yitik mevsimler kuşağıBir bahar arefesinde gözlerim, sana açıyor tüm tomurcuklarımı. En hamından bir avuç isyan birazda sen kokulu. Gece oluyor;ay büyütüyorum uykumda yetim bıraktığım düşlere inat. Ağır aksak düşüyor kar gözlerine örtüyorum kış’ı. Sensizliğim artıyor zamanda. Diri tükenişler kalıyor bana. Uzatılmış sürgünlerim oluyor, mahrumiyetine tutsak. Kırılganlıklar işliyorum dizelere, kalemimin altından kayıp giden. Tek senin adını örtemiyorum üstünü açık bıraktığım hecelere. Asıyorum aşkının tavanına düzeni bozuk umutlarımı. Döneceğine inat zaman vuruyorum acımasızca. Bir bir düşüyor içimden… Ali ÖZTÜRK |
kalemimin altından kayıp giden.
Tek senin adını örtemiyorum
üstünü açık bıraktığım hecelere.
yüreğinize sağlık etkileyici bir çalışma...kutlarım...saygılar ..selamlar..