HÜZÜN
bir karanlık kış akşamındayım
Saat yedi yedibuçuk arası İçimde bilmedigim bir hüzün Gözlerim buğulu nemli Soruyorum kalbim fark edermi Kış yada yaz Hüzün doluysa mutsuzsa Ruhum bedenim Sarılacak bir dal arıyor çaresiz Kışta olsa yazda olsa mevsim Yalnız gelmiş bu dünyaya Yalnız geçer bu ömür Ama bir küçük umut hep Var o kararmış ruhumun Gelecek kışımı bahar Edecek o günüm İşte o küçük umut Ömrüm boyunca mutlu olacağım Kadar beni mutlu eden Günüm. |