22
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
934
Okunma
insanların içini bilen Alim’dir.
bu yüzden bana iyisin deme!
değilim...!
çömelip bekledim
kuşku duymadım hiçbir şeyden
elini uzatmasını hayal ederek
gözlerimi diktim göklere...
yüzünü karartıp bir şimşek savurdu üstüme,
izlenmeyi sevmiyor diye çevirmedim yüzümü ondan yana
topraktan kalkmaz oldu başım
sonra...
-yer;
şiddetli sarsıntısıyla sallanmaya
ağırlıklarını dışa atıp çıkarmaya
ve biz "buna ne oluyor" demeye başladığımızda
haberlerini anlatacak bir bir...
o vakit
zerre ağırlığınca hayrın
ve
zerre ağırlığınca şerrin karşısında olcağız-
bu yüzden sen sus
onlar konuşsun
kötüsün deme...!
değilim...
gün gören tohumla büyüyüp birden
açan her çiçekle derileceğiz
yağmur damlasıyla arınıp kirden
doğan her bebekle dirileceğiz
bilmeze kıyasla sana doyarak
"seninleyim" diyen sesi duyarak
verdiğin ateşe şükür diyerek
mahşerde birlikte dürüleceğiz
o tuhum ki zevkle ederken zikir
duymaz kulakları eylemez fikir
birgün aşktan yana olursak fakir
kendi kendimize darılacağız
aydınlık yok olup bizi bıraksa
gündüzler geceye dahi ıraksa
kusacağı güne değin birikse
yer olup birlikte yarılacağız
darağacındaysam kahkaha ile
giderim sonsuza teklemem bile
mekanda cenneti hayırla dile
umuda birlikte sarılacağız
farklı bir alemdir yoktur çıkışı
Kelamullah gibi içe çekişi
çektikçe içine kalbe çöküşü
aşk bilip yoluna serileceğiz
son nefesi verip koyun koyuna
o güne birlikte dirileceğiz....
dilek
Cevap Yaz