Umutlarım Var...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ( eksik olan rengi bekleyen gökkuşağı nasılsa... işte öyleyim...)
kimseyle paylaşmadığım umutlarım var ara sıra elinden tutup dışarı çıkardığım "umutlarım var" diyebileceğim inaçlarım var büyümesini beklerken eli boş oturmaya razı olamadığım... ... bir oyun alanı düşleyişim var her köşesi sen kokan... ellerini değdirip hayran bıraktığın salıncak bir bakış fırlatıp bahtiyar ettiğin kaydırak... ve tahterevallinin en tepesine bıraktığım umutlar... onunla ölmenin bile güzel olduğunu düşündüğüm anlar var işte o anlarda; (yani) bazen... bazen düşmesin diye tuttuğum umutlar bazen karşı tarafına geçip izlediğim umutlar bazen sadece umutlar... ... korkuyor... yüksekte olmaktan korkuyor yanakları allanıyor umutlarımın, onyedi’ lik genç kız edasıyla... ve tabi ki aynı kızın nazıyla inmek istediğini fısıldıyor sessizce.... bilmiyor ki; içimin seninle dolu olduğu müddetçe umutlarımın orda kalacağını ve... yine bilmiyor ki - doğal olarak- umutlarım dibe vurduğunda, onu şahlandıracak bir "ben" kalmayacağını... kalmayacağım güne kadar beklenmektesin... geleceğini vaad eden her vakit için çentik atılmış olan günler, gelmediğin her günün sonunda -o an- kıyametin habercisi olacak... önceden hesaplanamamış tüm gecikmeler yargısız bir infaz kararıdır... ya gelmelisin ya gelmelisin.... dilek... |
Bir gün tıpkı gidişin gibi gelmelisin. Ani, habersiz, sebepsiz. Saçların güneşin altında tıpkı güneşin altındaki buğday başakları gibi parlamalı. Montunun önü hafif açık bahar rüzgarı değmeli tenine."Nerede kaldın?" sorusunu sordurmadan, özür dilemeden, billur gözlerinle affettirmelisin kendini, ağzının kenarına kondurduğun gülümseyişinle.
En sevdiğin şarkıları söylemeliyiz. Duyduğumda "o bu şarkıyı çok severdi" diyememenin boğazımda sebep olduğu düğüme inat. Yıldız tozları düşmeli üzerinden yerlere ve düşünmeliyim sahiden bir melek mi diye…
Ardında anlamlar aradığımız cümlelere nispet yaparcasına anlamsızca konuşmalısın. Sesine hasretken ağladığım günler gibi.
Kokun doldurmalı ciğerlerimi. Ruhum nefesinle temizlenmeli ve ben bin kere şükretmeliyim inandığıma; varlığını paylaştı diye varlığımla.
Ben bu acıdan ölmeden, umutsuzluk beni tüketmeden, ellerin uzandığında dokunamamana sebep olcak mesafeler üremeden…
Bir gün gelmelisin işte. Öncekinden daha sızısız, daha ağrısız, daha güvende olmalı ama. Daha biz ya da daha ben ya da daha sen olmalı.
Her kapıdan girişinde kalbimi sekteye uğrattığın gibi.
En önemlisi beynimi saran bir ur misali aşkın gibi.
En en en önemlisi…
Acınla tıkanmamalı artık cümlelerim.
sevgimle