AYRILIKsimsiyah bir boşlukta sana yemyeşil gözlerine her eylülde kalbimden bin bir kederle içimin en derininden tertemiz duygularla en asil aşkımı bağırıyorum ne basit sözler çıkıyor devasa aşkımız için ağzımdan ne basit bir adamdım sırtına vurulmuş aşkla ben ama bazen gül kokusuna benzer bir koku ya da zambak ya da leylak her neyse sevdiğim işte burnumda saçından yüzüme savrulan kutsal bir buğu kirpiklerine sindiğim akşamlarda benden arta kalan bir şeylerden kalan işte anlarsın ya ankara yağmurlarıyla ıslandığımız gurbetle çoraklaştığımız tadına varamadan kavuşmanın aşkımızdan boşandığımız... böyle saçmalıyorum sen yüzüklendiğinden beri etrafa sataşıyorum evet anladın serseri renge boyandım ayaklarımda kaldırımlar aşkına sarıldım aşkın bu işte bana yaptığı mesud ol aşkım mesud ol.. |