Yazılamayan İstifa Mektubu...
Hayat kabul etmedi
İstifamı Keza tren de.. Dedim yok şu an Arsızlığın anlamı... ..Terk edemiyordum işte Bu şehri..Bu yüzleri... Yapamıyordum bir türlü Yazamıyordum istifa mektubunu... Sevgi sözcüklerinin arsızlığında Geliyordum kendime.. İkilem halindeyken Bu soğuk kompartımanda.. Ve bu kez hüzünlü bir biçimde Atladım hareket halindeki trenden Yürüdüm eve doğru.. Yollara çizilmiş olan Beyaz çizgilerin üstünden... Islık çalarak Hayatta yapılan tüm yanlışlıklara... |
Sevgili ve saygıdeğer şiir dostları...