Yalnız seni sevenleri sevmek sevgi değil, değiş tokuştur. CENAP ŞAHABETTİN
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Yağmur Kokuyor Toprakta
serap hoca
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 13 yorum · 1351 okunma
 Yağmur Kokuyor Toprakta
-şak şak vuruyor panjurlarını evin
gece... yalnız bir dev gibi alıp da kollarına götürünce yüreği, can bilip de seven... beden, çaresizliğine haykırır ruhumu geri ver diye...- dokunma, dokunma be can yüreğime... bir ebruli masaldır hikayem.. ne vakit yazılmış,çizilmiş... belki karalanmış da sonra vazgeçilmiş silinmiş... izi kalmış... güneş neden hep doğmaz ki ya da ay neden hep dolunayına bürünmez ki... karanlıkları sevmiyorum can... ufalıyorum, küçülüp yok oluyorum. sonra...bulamıyorum kendimi... bak, yumruğumu hala sıkabiliyorum... ama güçsüzüm be can... açılıveriyor geri elim, düşüyor yana... bazen sanıyorum ki hiç kalkmayacak yerden ellerim ve düştüğü toprağına merhaba diyecek... olur ya...olmaz değil... değil de can... neden ki insanın insana bu ezası... anlamak... bu, belki de bunca karanlık... bu karanlıklar ondan boğar yürekleri. karanlıklara saklanmış siyah- beyaz tüm çirkinlikler, tüm yalanlar, tüm nedensizlikler... sen... sen hiç uçmak istedin mi can... şöyle gönlünün dilediğince... istediğin yere... gidip bir bakayım da geleyim dediğin yerler, anlar, kişiler oldu mu... ben, eskiden... çok eskiden öyle düşünür de kendimi teselli ederdim... şimdilerde artık öğrendim be can... suyun akışına, o suyun üzerindeki bir hazan yaprağının gücü yetmezmiş... güldüm kendime... çocuk bile bilir bunu... o halde ne diye tükettim ki ömrü ben... can...can içre can... bir kırık ayna buldum... bak, şu dinlediğin müzik var ya... onun gibi acıtıyor yüreği aynadan bakınca gördüğüm yüzüm... bu aynanın "sır"ını silsem... cam kalır... ya insanın... insanın hangi "sır"ını silsem de kalsa şöyle arı, duru, bencillikten uzak... hani diyorum ki kendime... olmaz, böyle insan yok ki dünyada... ama var, var be can, varsın. işte böyle... kendi limamıma çektim gemimi... bu limanda çok yağmur yağar geceler can.. ay da doğmaz, arada şimşekler çakar, yıldırımlar düşer... ürkerim.. ne garip... anladım be can, anladım ki kollarım, sadece kendini sarınca sessizlikte, çığlık yok... şimdi bir yağmurun arta kalan günündeyim... güneşe küsüm... gelmesin... karanlıklardan korkardım eskiden beri.. bir fenerin mum ışığını arardım hep.. biliyor musun can, artık karanlıkta korkmuyorum... zifiri karanlıklarda atsalar yusuf gibi kuyulara, kaparım gözlerimi karanlığa inat, daha daha karanlıklarda ruhunun ışığını hissederim can... yağmur kokuyor toprakta can... yağmur... mis gibi kokar ya toprak, öyle... hadi sil parmaklarınla gözbebeklerimi... SERAP HOCA 29.3.2006 02.00 |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yağmur Kokuyor Toprakta şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
pegasus
29 Mart 2007 Perşembe 16:52:42
karanlıklardan korkardım eskiden beri..
bir fenerin mum ışığını arardım hep..
biliyor musun can,
betimlemeler çok iyi
akış çok güzel uyum içinde gidiyor.
biraz kısa olsaydı nasıl olurdu diye düşündüm ...
yok yok kısa da bu kadar anlam yakalamak zor olurdu
yureğinize saglık...
bir fenerin mum ışığını arardım hep..
biliyor musun can,
betimlemeler çok iyi
akış çok güzel uyum içinde gidiyor.
biraz kısa olsaydı nasıl olurdu diye düşündüm ...
yok yok kısa da bu kadar anlam yakalamak zor olurdu
yureğinize saglık...
sisliduvar
29 Mart 2007 Perşembe 15:06:54
hocam tebrikler aşinası olduğumuz şiirlerinizden biri daha
muhabbetle kal....
muhabbetle kal....
özgür-ozan
29 Mart 2007 Perşembe 13:34:56
harika anlatım,masalsı dizeler...
kutlarım...
sağlıcakla kal.
kutlarım...
sağlıcakla kal.
halikarya
29 Mart 2007 Perşembe 13:07:51
"şak şak vuruyor panjurlarını evin
gece...
yalnız bir dev gibi
alıp da kollarına
götürünce yüreği,
can bilip de seven...
beden,
çaresizliğine haykırır
ruhumu geri ver diye... - "
masalsı bir şiir kendi içinde yumuşacık elleriyle sürüklüyor sizi zaman içinde farklı boyutlara ama iç acısını da yine yumuşak bir tonla iteat içinde yansıtıyor
sevi ile
gece...
yalnız bir dev gibi
alıp da kollarına
götürünce yüreği,
can bilip de seven...
beden,
çaresizliğine haykırır
ruhumu geri ver diye... - "
masalsı bir şiir kendi içinde yumuşacık elleriyle sürüklüyor sizi zaman içinde farklı boyutlara ama iç acısını da yine yumuşak bir tonla iteat içinde yansıtıyor
sevi ile
Kalem Sızım
29 Mart 2007 Perşembe 12:47:38
hocam ellerınız dert gormesın :) "Kurtlarla dans&yayıncım " cok begendi,)
saygılarımla ...
saygılarımla ...
aynur soysal kumcu
29 Mart 2007 Perşembe 11:29:30
tebrıkler serap hocam ses kartım bozuk fakat ilk fırsatda dınleyecegım.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 29.3.2007 10:42:47
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1351
Yorum
: 13 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.