Merhaba.Yine baş başa kaldık sen ve ben,gerçi hiç ayrılmadık ki ,arada bir seni yalnız bırakıyorum ama gitmek zorundayım , zorunda olmasam seni hiç yalnız bırakırmıyım keşke olağanüstü gücüm olsa da seni yüreğime yerleştirsem seni yıldızlar seni sonsuzluğa götürsem,sana doya doya,kana kan, seni seviyorum
seni seviyorum diyebilsem..

Neden cevap vermiyorsun,bana dargın’mısın,seni kırdım’mı..Affedersin.. anladım..
Nasılda unuttum ,şimdi seni duvardan indirip güzel bir sileceğim,tertemiz olacaksın
küstüğün zaman alnından öpüyordum ya,bu gün gözlerinden öpmekistiyorum…. Neden mi..Dün gece sana mektup yazarken hani aldırma gönül aldırma şarkısı çalıyordu ya duygulandım gözlerimi silerken sana baktım sen de ağlıyordun..ağlama ne olur sus diyemedim sana,ağlıyordun bebeğim ,ağlıyordun...

Nasıl ihtiyacım varmış sana,bilemezsin.Sarılsan bana bir annenin evladına gösterdiği o kutsal şefkatle,başımı göğsüne yaslasam ve yiten ümütlerimin ayak seslerini duysam,kalbimin atışında içine düştüğüm çaresizlikle birlikte sana sımsıkı sarılırken sıcaklığını hissedip boğazıma düğümlene söyleyemediğim sözleri özgür bırakıp doya doya seni seviyorum,seni seviyorum diyerek ağlasam,ağlasam bebeğim

duvardaki resmin konuşmuyor benimle
bana dargınmısın ne olur söyle
bir damla göz yaşım,bin yudum su oluyor
içsem içimi içmesem yüreğimi yakıyor
duvardaki resmin konuşmuyor benimle

yanlızlığın adını sen koydum
bakma ne olur gözlerime
hem varsın hem yoksun
kayboluyor umutlarım birer birer gözlerinin derinliğinde
duvardaki resmin konuşmuyor benimle

dağları korku sarmış,yollar tuzak
yakınsın bana dokunamadığım kadar uzak
sitem ne kareder ayrılığa mahkum
yollar uzak,sen uzak
duvardaki resmin konuşmuyor benimle

geceler sensiz,geceler soğuk
dört duvar arası soğuk
paylaşırmısın yanlızlığımı,paylaşırmısın göz yaşlarımı
ağlama sus diyecek kadar
duvardaki resmin konuşmuyor benimle
konuşmuyor bebeğim konuşmuyor benimle....