Çek şu sandalyeyi otur tam karşıma
Çayları da söyle demlenelim hele…
Seninle hasbıhal şereftir şahsıma
Bilirim benzemez, biz gibiler ele!

Diyorum ki yine, elimizde tespih
İsyankâr mevzuda dilimizde tespih
Uçkurumuz bağlı, belimizde tespih…
Olsa dahi tekrar düşer miyiz dile?

Yine çocuk olsak mahalleyi sarsak
Kandan kardaş gibi ruhumuzu karsak
Aksi ihtiyarın hanesinde dursak;
Kaçmak amacıyla basar mıyız zile?

Evet haklısın sen, çocukluk mu kaldı(!)
Masum hayalleri, bir kara yel aldı.
Mutluluk uzaktan el sallanan ‘Sal’dı…
Oysa keder neydi? Düşünmezdik bile!

Yeniden yeşertsek, büyük ülkümüzü
Göklere nakşetsek kutlu türkümüzü
Seherde assınlar sonra ikimizi…
Mamafih umudu verir miyiz sele?

Ayrıldık toy yaşta biz birbirimizden
Ancak hiç caymadık ‘Hak’ tekbirimizden
Vatan için dedik, geçtik serimizden
Karanlık yönlerden sürdüler meçhule!

Karabağ kan yurdu, Karabağ yetimdir
Kerkük ağıt yakar, Tanrı dağ yetimdir
Azerbaycan öksüz, Elçibeğ yetimdir…
“Türk” gonca gül dedik, kıydılar bak güle!

Ayrı olsak da biz, birdir yuh’larımız
Tufanımız birdir, birdir Nuh’larımız
O mahşer gününde Türk’çe.. ruhlarımız
Kavuşur mu kardaş Turan adlı il’e…?

SelimPusat...