Bir Hasan amcamız vardı mahallemizde...
bir eşi ve bir de sevdiceği vardı, anlatırdı çekinmeden
bilmeyen kimse yoktu yaşadıklarını.
Elimin kalem tuttuğunu bilir
sanki yazayım diye yalvaran gözlerle bakardı bana anlatırken.

-Gitmiyor artık bu sandal kızım, dermanım kalmadı iki ağır yükü kaldıramıyorum derdi.

1977 yılında omuzlarındaki iki ağır yük ile Hakkın rahmetine kavuştuğunda yaşı 52 idi.

Onun anısına.

Parmağındaki yüzüğünde bir başka isim
Kocaman yüreğinde bambaşka resimle yaşadı
Seçimi yapamadı
Yapmadı

Sandalcı oldu çekemedi kürek
Hayatını çarpıp, bölüp, eşitlediğinde
Elde var iki kırık kürek
Sol göğüste ise...
Kocaman bir yürek

( Ha gayret gitmeli bu sandal, gidecek )
Dese de...

Sandaldaki yük ağır, yara büyük
Etraf sis, göz gözü görmüyor
Sahil görünmüyor
Liman yok
Kimse yok

Dalga çıkmakta
Sandal yana yatmakta
Su alıyor
Battı batmakta
Bir arpa boyu yol alamamakta, çırpınmakta
Avurtları içine göçmüş, omuzları çökmüş
İki ağır yükü artık kaldıramamakta

Yüzükte başka isim
Yürekte başka resim
İkisi arasında yapmamıştı seçim

Gözler ağlamakta
Sandal sallanmakta
Yakamozlar çağırmakta...

O koca adam karanlık sulara
Umutsuzca bakmakta...

Batmakta.


Sevim Erdoğan Tezel