Utandım
Utandım
İnsanlardan değil İnsanlıktan değil İnsanlığın bittiği anlardan utandım Utandım İnsanları hatırlamayışımdan değil Unutmuşluğumdan değil Hele sormayışımdan değil İnsanlığımı unuttuğum zamanlarda Bir hiç olduğumu anlayınca utandım Belki karanlık izbe köşelerde Kim bilir belki de keyif içindeydim Bilinmez ya Dünya halidir bu İnsanlığın keşmekeş hallerini görünce utandım İnsanlar geldi geçti Kimi tanıdıktı, kimi yabancı Selam vereni oldu Görmemezlikten geleni oldu Bazıları zevkusefadaydı Bilinmez ki kimlerin ne zor hali vardı Zorda olanlara el uzatamadığım zamanlar olunca İnsanlığımdan, varlığımdan utandım Lanet ettim İsyan ettim Lanetimde, isyanımda insanlık düşmanlarına oldu İnsanlığın hiç olduğu zamanları görünce utandım İnsanlığın bittiği anları görünce İnsanlardan kaçtım, ıssızlığa sığındım İnsanlıktan çıkmış insanları görünce Utanmayanları, utanmayı bilmeyenleri görünce İnsanlığın adına insan olduğumdan utandım |