Sen Atatürk Çocuğusun
Neden ağlıyorsun çocuk
O gözyaşlarını hak ettin mi? Derdin nedir, Kavgamı ettin Yoksa annen baban mı kızdı Söyle çocuk neden bu gözyaşların Eviniz nerede, Yolunumu kaybettin Ya annen, baban, kardeşlerin yok mu? Bir sahibin bir tutunacak dalın Anlaşıldı çocuk anlaşıldı Kimsen yok, Evinde yok tabiî ki Haydi, çocuk tut elimden Bırakma elimi Gel şöyle oturalım Bir çare düşünelim derdine Düşünelimde bulalım bir çıkar yolunu Şimdi karnında açtır senin Önce karnını doyur şu ekmekle Yanındada birkaç zeytin var Kusura bakma çocuk olanlar bunlar Gravyerimiz, istakomuz yok Sen istakozu gördünmü ki hayatında Karnını doyurda ondan sonra konuşalım Kimler düşünecek halini çocuk Herkesin keyfi yerinde Kimileri koltuk derdinde Kimileri daha çok götürme derdinde Onların derdi senden büyük çocuk Senin derdin küçük kalır, hiç kalır Gemileri, fabrikaları senden büyük Öyleki, neyse çocuk boşver Fazla konuşturma beni şimdi Sen bunları anlarmısın ki Anlıyorsun çocuk Benden daha iyi anlıyorsun Sen umutsun, Sen ışıksın Sen geleceksin Sen aydınlıksın çocuk Geleceğin aydınlığısın Karnın doydumu Haydin kalk bir çare bulalım Sokaklar senin mekânın değil Sokaklar senin geleceğin olamaz Sen bunlara layık değilsin Layık görenler utansın Onlar utansın, sen boynunu bükme Onurunla, doğruluğunla Dik dur Tut ellerimden sıcak yuvaya gidelim Geleceğinin kurulacağı sıcak bir yuvaya Okursunda birgün o makamlara sen gelirsin Diğer çocuklara umut olursun Yaşadıklarını hatırlar umut dağıtırsın Haydi, çocuk aydınlık geleceklere Mutlu yarınlara, Umut ışıklarına yolculuğumuz Aydınlık geleceğe umut ışıklarını saç Saçki o aydınlıklar büyüsün Aydınlıklar büyüdükçe Arkandan temiz insanlar saf saf yürüsün Umutsun, Işıksın, Geleceksin Aydınlıksın Karanlıklar seninle yokolacak çocuk Sen Atatürk çocuğusun |