Çöp Kutusu
Ayrılık nasıl bir şeydir; istesen de bilemezsin,
Elinin altındadır kalem; tek kelime yazamazsın, İsterse çatlasın kafan, neden dökülmez harfler? Bunu anlamazsın. Resmi bir tablo gibidir; karşında çok şey söyler, Bir cevap bekler senden, Dilin tutulmuştur sanki; iki lâf edemezsin. Devriktir dizelerin, hecelerin, bir kargaşaya yol açar kaleme her dokunuşun, pes etmeye ramak kalır, Şiir denemelerin hüsran; çoğu da çöptedir. Gece nasıl da ürkütür adamı; karabasanı anlamazsın, Uyku tutmadığında gözünü; tavanda daireler çizersin, Parmağındaki tükenmez kalem; aynı sözcükleri yineler daim. Sabaha erişmek ne zordur bilsen; Şafakla sayfalar dolusu kağıt, merhametsizce harcanmaktadır, Çöp kutusu da zengindir artık, ukâlanın da hasıdır; Zavallı, kendini şair sanmaktadır… 06.03.2008 - 2009 |
Elinin altındadır kalem; tek kelime yazamazsın,
İsterse çatlasın kafan, neden dökülmez harfler?
Bunu anlamazsın.
Yüreğiniz dert görmesin. Tebrikler.