SEBEBİM, NEREDESİN
Seni sevmek istememiştim ama ölesiye sevdim
Gözlerimden aktın içime, yüreğime işledin Nasıl oldu bilmiyorum sanki ben, ben değildim Ömrüme ışıldayan baharım yıldızım oldun Seninle tutundum hayata, ruhumdun canımdın benim Sen benim sebebimdin … Yıldızların ömrü çok kısa olur derlerdi inanmazdım Bir gün aniden hayatımdan çıktın, gittin Oysa ben seni yaşamaya bile daha başlamamıştım Yıllardır bekliyorum, belki gene dönersin Nerdesin can suyum, söyle şimdi nerede kimlerlesin Söyle neredesin … Sen gideli aylar, yıllar geçti bir daha hiç görünmedin Ümidim gibi her gün solan özlem çiçeğimdin Seni görememek yürekte nefret ruhumda fırtına oldu Yer gök inledi, kasırga, deprem oldu Yine de sana olan aşkım yüreğimden hiç silinmedi Ve silinmeyecek … Seni, sevmek istememiştim ama ölesiye sevdim Sen ne düş ne de hayaldin, benim gerçeğimdin Arayıp bulamadığım aşkım, bulduğum an da yitirdiğim Ömrümün, ömürsüz açan tek çiçeğimdin Zemherideyim, sensizlik kar yağdırdı yüreğime üşüyorum, Çok üşüyorum…. Canan Onuş_1973_İst. |
aksine istemlerimizin dışında bildiklerini okurken
çekmiş olduğumuz acılar da vardı elbet
ama her şeye rağmen
umduklarımızla değil
bulduklarımızla yetinmeyide öğretti hayat...
sevdiklerimiz hayata tutunduğumuz dalımız oldu...
güzel şiirdi efendim
sabah hüznün ilaç diye aldım
saygılar efendim...